Rozdział 1.

'' Cza­sem przy­pad­ko­we spot­ka­nia mogą zaowo­cować wielką miłością. ''

- No to gdzie moje słoneczko ? - do gabinetu wparował Tomlinson z wielkim bananem na twarzy.

- Tommo skup się. Co mam teraz zrobić ? 

- No pomogę Ci, ten jeden raz. - puścił mi oczko.

- Stary, niejeden. Ona nie wróci.

- Nigdy nie mów nigdy.

- Lou przestań się wymądrzać, zostałem z tym sam . - oparłem ręce o biurko i schowałem głowę w dłonie.

- Przesadzasz, masz nas. - chłopak podszedł bliżej mnie i położył pocieszająco rękę na moje ramię. Skąd On miał na to wszystko tyle energii ? 

- Tatuś ! - do gabinetu wbiegła moja córeczka radośnie wskakując mi na ręce. - Tatuś powiedź jej coś ! - rozkazała wymachując kolorową lalką przed moim nosem. - Cały czas się złości !

- O co skarbie ? - Tommo wziął ją na ręce i zaczął radośnie kręcić. - Z wujkiem to już się nie przywitasz ? 

- Hej Tommo ! - cmoknęła Lou w policzek, gdy ten przestał ją gilgotać . 

- Rosie ! - upomniałem ją.

- Oj przestań. - uśmiechnął się .- To co idziemy się w coś pobawić księżniczko ? - zapytał a ta szybko wyrwała mu się z rąk i ciągnąc za sobą, prowadziła do salonu. Wtedy byłem, naprawdę szczęśliwy,że na chrzestnego tego rozrabiaka,wybrałem właśnie Tomlinsona . Obdzwoniłem już kilka opiekunek,ale żadna z nich nie robiła większego wrażenia. Dziś nie miałem wyjścia,była akcja i musiałem na niej być.Po całym domu rozległ się dzwonek do drzwi. Wstałem z krzesła, chcąc otworzyć, ale mała z wujaszkiem już mnie wyprzedzili.

- Styles spodziewałeś się kogoś ? - zapytał wskazując na młodą dziewczynę.

- Tak. - odpowiedziałem i wyciągnąłem do niej rękę na przywitanie. - Harry Styles.

- Babi Destiny. - odpowiedziała na mój gest a ja zaprosiłem ją do środka.

- Tommo, zajmij się chwilę małą, ja muszę pogadać z panią. 

- Nie dziwię Ci się. - spojrzał na jej tyłek,szeroko się szczerząc za co skarciłem go  złowrogim spojrzeniem.

- Zapraszam. - złapałem ją za plecy na co delikatnie wzdrygnęła. Uśmiechnąłem się do niej i wskazałem na fotel by na nim usiadła. - Więc ile pani ma lat ? - spojrzałem na nią pytająco siadając na przeciwko .

- Siedemnaście. - odpowiedziała odgarniając włosy do tyłu.

- Jest pani niepełnoletnia ? - spojrzała na mnie idiotycznie. Ma 17-lat , no pewnie, że jest . 

- No tak.- uśmiechnęła się, będąc rozbawiona moim zakłopotaniem.

- I nie ma pani prawa jazdy ? - spojrzała na mnie jak na idiotę.

- Te pytania są podchwytliwe czy coś ? 

- Coś. 

- W takim razie nie, nie mam prawa jazdy. Męża nie mam , dzieci nie mam , rozwodu nie miałam, po klubach też się nigdy nie szlajałam. - Spojrzałem na nią z szerokim uśmiechem na ustach. Nie ma prawa jazdy, więc Rosie wozić nie będzie. Całe szczęście.

- Jest pani wiarygodna. - próbowałem opanować śmiech.

- Dziękuję. - zastanowiła się chwilę. - Chyba. - Zaśmiałem się głośno i zawołałem Tomlinsona z Rosie. 

- Tak, to był komplement. - spojrzałem na nią, kiedy zaczęła czuć się niekomfortowo.

- To jest Rosie. - wziąłem dziewczynkę na ręce  a dziewczyna momentalnie się rozchmurzyła.

- No hej piękna. - podała jej dłoń. Mała schowała rączkę do tyłu odwracając buzię w przeciwnym kierunku. 

- Kiepskie pierwsze wrażenie. - rzucił Tomlinson przyglądając się całemu zajściu z rozbawieniem. 

- Pani się nie przejmuje. - uśmiechnąłem się - Kolega już wychodzi. - zmierzyłem chłopka zabójczym spojrzeniem a on od razu zajarzył.

- Oj dobra, dobra . -prychnął i opuścił pokój.

- To Rosie, jest Twoja nowa ciocia. 

- Ciocia ? - ożywiła się. Dzięki Bogu . 

- Ciocia.- potwierdziłem , a ona od razu się rozchmurzyła.  

- A będzie się ze mną bawiła ? 

- Oj tak. - wtrąciła się brunetka. - Będziemy się duuużo bawić.

- Hura ! - krzyknęła i zaczęła wyrywać mi się z ramion.- Idziemy się bawić ! - zarządzała ciągnąc biedną dziewczynę za jej bladą rękę.

- Ale jak to ? - speszyła się biorąc małolatę na ręce. - Od kiedy zaczynam ? 

- Od zaraz piękna. - posłałem jej uśmiech i biorąc skórzaną kurtkę z fotela, wybiegłem z domu.