Rozdział 5.

MUZYKA.

'' Bo ten, kto raz nie złamie w so­bie tchórzos­twa, będzie umierał ze strachu do końca swoich dni. ''

Byłem w drodze do jakiejś opuszczonej hurtowni. Gotowało się we mnie cholernie, na samą myśl o tym, że mogłoby stać się coś Babi, miałem ochotę rozpierdolić pół świata. Zaparkowałem przed opuszczonym miejscem i wzrokowo zlokalizowałem resztę chłopaków. Tomlinsona nie było, Malik stał w gotowości, a reszta obstawiała tyły. Podszedłem do mulata, a ten gestem ręki pokazał mi, że mam siedzieć cicho.

- Gdzie jest Tommo ? - podszedłem do niego bliżej.
- Działa. - wraz z dokończeniem odpowiedzi Zayna po całym miejscu rozległ się huk pistoletu.
- O kurwa. - przekląłem.Malik pokazał mi, że mam być cicho, ale ja nie mogłem tam siedzieć.Przeładowałem magazynek mojej broni i szybko wybiegłem z ukrycia.
- Co robisz kretynie ! - krzyknął za mną - Wszystko zepsujesz !
- Rusz się ! - krzyknąłem, a do moich uszu dobiegł hałas innych strzałów.

***

Nie wiedziałam gdzie byłam, nie wiedziałam co im zrobiłam. Głowa bolała mnie okropnie. Z trudem otworzyłam oczy, a cały obraz był zamazany. Co się tu dzieje ? 

- Ooo, śpiąca królewna się obudziła. - rzucił śmiejąc się jeden z moich ''towarzyszy''.

- K-kim jesteście ? - jąkałam się. 

- Och skarbie, ciekawość to pierwszy stopień do piekła. - podniósł mój podbródek tak, że musiałam na niego spojrzeć. Nie był stary, miał około dwudziestu pięciu lat. Był dość wysoki, a jego karmelowe tęczówki przeszywały mnie na wskroś. 

- Zadam Ci trzy podstawowe pytania, ty na nie odpowiesz i jesteś wolna, rozumiesz ?

- Dlaczego mam Ci wierzyć ? - rzuciłam ironicznie, wiedząc, że nie wypuści mnie tak po prostu. 

- Pierwsze pytanie. - puścił mój podbródek. - Co łączy Cię ze Stylesem ? - wiedziałam, że ma problemy, byłam tego pewna. 

- Kto to jest Styles ? - zdziwiłam się. Chyba nie myślał, że jestem aż tak głupia. 

- Pytanie drugie. Jak wiele wiesz o jego żonie ? 

- Kto to jest Styles ? - powtórzyłam.

- Pytanie trzecie. Zdajesz sobie sprawę, że na jedno moje słowo może zginąć mnóstwo ludzi ? - nie odpowiedziałam. Złapał mój podbródek, tak samo jak kilka chwil wcześniej. Ściszył głos.- Skarbie, mogę nawet zabić Twojego szefa. - wyszeptał prawie niedosłyszalnie, oblizując swoją wargę. 

- Nie mam szefa. - wydukałam cicho, tak, że tylko on usłyszał. 

- Kurwa jego mać ! Sid, rusz dupę ! Pokaż tej szmacie co ją czeka jeżeli nie zacznie z nami współpracować.

- Tak jest szefie. - wystrzelił tak, że kula z pistoletu wylądowała zaledwie kilka centymetrów od mojej twarzy. Przełknęłam głośno ślinę. 

- Zacznijmy od początku. Ja jestem Justin, tam stoi Sid i chcemy, żebyś zaczęła z nami współpracować. Teraz Twoja kolej. 

- Jestem Babi i nie mam pojęcia co tutaj robię. 

- Kurwa.- kopnął krzesło stojące przed nim. - Nie chcesz współpracować ? Sid załatw ją. - wzdrygnęłam się na słowa bruneta ale jego przyjaciel nie odpowiedział. - Sid do kurwy nędzy ! - krzyknął i odwrócił się, ale nie spotkał swojego pomocnika. Rzucił mi pytające spojrzenie, i jeszcze raz spojrzał w stronę drzwi w których teraz stał niewysoki brunet. 

- Twoja mina była bezcenna skarbie. - skomentował niebieskooki posyłając mu rozbawione spojrzenie. 

Brunet spojrzał na niego i zaczął wyjmować broń, na co niebieskooki zareagował jednym strzałem prosto w jego ręce, skąd od razu poleciała krew, a broń momentalnie znalazła się na ziemi. - Niegrzeczny. - uśmiechnął się. 

- Spieprzaj Tomlinson. - fuknął teatralnie wyrzucając ręce ku górze. - Kolejny raz będziesz dupę Stylesa ratował ? 

- Ty się od jego dupy odwal. - syknął wymierzając bronią w jego kierunku. - Czy to nie zabawne, że potrafisz być aż tak pojebanym człowiekiem ? 

- Dobrze, że Ty jesteś idealny. - syknął w jego kierunku, posyłając złowrogie spojrzenie. 

- Niemożliwe. - w drzwiach stanął nie kto inny a sam Harry Styles. Genialne wyczucie czasu. - Mogłem Ci odstrzelić dupę za pierwszym razem. - syknął i przeładował magazynek. - Pożegnaj się. - rozkazał, a następnym co usłyszałam był strzał, krew polała się wszędzie, potem była ciemność, nie pamiętałam niczego. 

***

- Babi nic Ci nie jest ? - krzyknął Harry podbiegając do mnie i rozwiązując supeł z moich rąk. Kiedy supeł swobodnie spadł na ziemię wstałam z krzesła i mocno wtuliłam się w Harrego. 

- C- co tu się dzieje ? - jęknęłam, a moje oczy zaszły łzami. 

- Nic, Babi spokojnie. -gładził moje włosy. - Wracajmy do domu. - wtuliłam się w jego tors,  a on wziął mnie na ręce i zaniósł do samochodu. Przez całą drogę trzymał mnie za rękę. Nawet nie wiem w którym momencie zasnęłam. 

***

Babi zasnęła w samochodzie. Spojrzałem na nią z uśmiechem , być może dlatego, że była przy mnie bezpieczna. Wysiadłem z auta i biorąc ją na ręce wniosłem do domu. W korytarzu spotkałem blondyna.

- Stary co z nią ? - zapytał patrząc na posiniaczoną Babi. 

- Jest zmęczona. - wyszeptałem, nie chcąc jej obudzić. - Gdzie Rosie ? - zapytałem. 

- Mała śpi. Dałem jej jeść i zasnęła. - zachichotałem. 

- Cała Rosie. - puścił mi oczko i opuścił pomieszczenie. Wniosłem Babi do sypialni i delikatnie ułożyłem ją na łóżku. Pocałowałem czubek jej głowy i gasząc światło, poszedłem zobaczyć co u Rosie. Mała spała więc postanowiłem wziąć zimny prysznic. Kiedy skończyłem się kąpać wsunąłem na siebie bokserki i udałem się do sypialni po koszulkę. Starałem się być cicho, ale tym razem los też był przeciwko mnie, przez przypadek popchnąłem lampę a ta roztrzaskała się na kawałki. Babi momentalnie wstała lustrując mnie wzrokiem.

- H-h-harry ? - zapytała przestraszona.

- Tak, przepraszam. - wyszeptałem. - Śpij. 

- Miałam okropny sen. - usiadła na łóżku. 

- Co takiego ? - zapytałem i spojrzałem w jej kierunku. Nie widziałem jej oczu, wszędzie było ciemno. 

- Chodź do mnie. - powiedziała cicho. - Boje się... 

- Babi czego ? - podszedłem do niej i uklęknąłem przy łóżku. 

- Proszę Cię Hazz... zostań ze mną.  

------------

Krótki wiem, wiem ♥ ale będą dłuższe obiecuję :* 

Jeżeli będzie dużo komm, następny w poniedziałek ! :*

+ Chcemy z koleżanką zacząć pisać ff,o BAD MALIKU ♥ 

Są chętni ? :)